تاریخچه طراحی جواهرات

علاقه بشر به تزئینات شخصی با استفاده از فلزات، دارای تاریخ غنی و عمیقی است که شامل همه فرهنگ های روی زمین می شود. امروزه جواهرات به صورت انبوه تولید می شوند و به صورت روزانه و معمولی مورد استفاده قرار می گیرند، اما هزاران سال پیش استفاده از جواهرات شخصی معنای متفاوتی داشت. در این مقاله شما را با تاریخچه طراحی جواهرات آشنا می کنیم و تاریخ را در ۳ دوران مجزا با تحولات طراحی جواهرات مرتبط با هر دوران بررسی می کنیم.

جواهرات جهان باستان

جواهرات یک شکل جهانی از تزئینات هستند. جواهرات ساخته شده از پوسته، سنگ و استخوان از دوران ماقبل تاریخ باقی مانده است. این احتمال وجود دارد که از همان اوایل به عنوان محافظتی در برابر خطرات زندگی یا به عنوان علامت مقام یا رتبه استفاده می شدند. در جهان باستان، کشف نحوه کار با فلزات مرحله مهمی در توسعه هنر جواهرات بود. با گذشت زمان، تکنیک های فلز کاری پیچیده تر و تزئینات پیچیده تر شد. طلا، یک ماده کمیاب و بسیار ارزشمند، همراه مردگان دفن شد تا صاحب آن را در زندگی پس از مرگ همراهی کند. بسیاری از جواهرات باستان شناسی از مقبره ها و گنجینه ها به دست می آید. این یقه معروف به”The Shannongrove Gorget”، سازنده ای ناشناخته دارد، و مربوط به اواخر عصر برنز در مردابی در شانونگرو ایرلند ، قبل از 1783 پیدا شد. ما نمی دانیم برای چه چیزی استفاده می شد، اما احتمالاً یقه تشریفاتی بوده. در قسمت داخلی یقه، در زیر هر یک از پایانه های مدور، یک سوراخ وجود دارد. یقه احتمالاً روی سینه قرار گرفته است و توسط زنجیری که بین دو سوراخ می گذرد و از پشت گردن عبور می کند، محکم نگه داشته شده است.

۱. جواهرات قرون وسطایی ۱۲۰۰-۱۵۰۰

جواهراتی که در اروپای قرون وسطایی به کار می رفتند، جامعه ای سلسله مراتبی و آگاه از وضعیت را نشان می دادند. سلطنت و اشراف از طلا، نقره و جواهرات گرانبها استفاده می کردند. طبقات پایین جامعه از فلزات اساسی مانند مس استفاده می کردند. رنگ (ارائه شده توسط سنگ های قیمتی و مینا) و قدرت محافظتی بسیار ارزشمند بود. برخی از جواهرات دارای کتیبه های مرموز یا جادویی هستند که اعتقاد بر این است که از پوشنده محافظت می کند. تا اواخر قرن ۱۴، جواهرات معمولاً به جای تراش دادن، صیقل داده می شدند. اندازه و رنگ درخشان ارزش آنها را تعیین می کند. مینا ، شیشه های آسیاب شده با درجه حرارت بالا بر روی سطح فلزی، به طلا سازان اجازه می دهد طرح های خود را روی جواهرات رنگ کنند. آنها از طیف وسیعی از تکنیک ها برای ایجاد جلوه هایی استفاده کردند که امروزه نیز به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. تصاویر تزئین شده پشت صلیب ها، اغلب در اواخر قرون وسطی به عنوان تمرکز برای مدیتیشن استفاده می شد. در جواهرات این دوره، مروارید نماد خلوص و گوهرهای قرمز نماد خون بودند.

۲. جواهرات دوران رنسانس

جواهرات دوران رنسانس، اشتیاق عصر برای شکوه را به اشتراک گذاشتند. مینا کاری، که اغلب دو طرف جواهر را می پوشاند، پیچیده تر و رنگارنگ تر شد و پیشرفت در تکنیک های برش، براقیت سنگ ها را افزایش داد. اهمیت عظیم دین در زندگی روزمره را می توان در جواهرات و قدرت زمینی مشاهده کرد. بسیاری از قطعات جواهرات دیدنی این دوره، به عنوان نمایشی از قدرت سیاسی استفاده می شدند. این طرح ها منعکس کننده علاقه جدید در دنیای کلاسیک است و چهره ها و صحنه های اساطیری محبوب می شوند. هنر باستانی حکاکی بر روی گوهر احیا شد و استفاده از پرتره ها نشان دهنده یک روند فرهنگی دیگر بود. تصور می شد که انواع خاصی از سنگ ها در برابر بیماری ها یا تهدید های خاص از دندان درد گرفته تا چشم بد محافظت می کنند. آنها همچنین می توانند ویژگی هایی مانند شجاعت یا مالیخولیا را تشویق یا از بین ببرند. سنگ های تراشیده یونانی یا رومی در قرون وسطی از ارزش بالایی برخوردار بودند. آنها در حفاری ها یا جواهرات باقی مانده و در سراسر اروپا خرید و فروش می شوند.

۳. جواهرات قرن ۱۷

در اواسط قرن هفدهم، تغییر در مد، سبک های جدیدی از جواهرات را به وجود آورد. در حالی که پارچه های تیره به طلا و جواهر مجلل احتیاج داشتند، سایه های پاستلی ملایم، تبدیل به پس زمینه ای زیبا برای سنگ های قیمتی و مروارید شدند. گسترش تجارت جهانی باعث شد تا سنگ های قیمتی بیش از پیش در دسترس باشند. پیشرفت در تکنیک های برش، باعث افزایش درخشش سنگ های قیمتی در نور شمع شد. زیباترین جواهرات اغلب زیورآلات تنه یا سینه بودند که باید به پارچه های سفت و محکم چسبانده یا دوخته می شدند. جواهرات در این دوره، نشان دهنده شور و شوق جدیدی برای نقوش کمان و زیور آلات با طرح گل و گیاه است. مینای مات رنگ آمیزی شده، یک نوآوری اخیره کننده بود که گفته می شود توسط یک فرانسوی به نام ژان توتین”Jean Toutin” از Châteaudun ساخته شده است. این ترکیب رنگ چشمگیر اغلب در مینا کاری در این تاریخ استفاده می شد.

قدیمی ترین طراحی جواهرات

1. مقبره ملکه پو-ابی (Queen Pu-abi)

مقبره ملکه پو-ابی (Queen Pu-abi) در سومر اشاره کرد، که مربوط به هزاره سوم قبل از میلاد مسیح است. در دخمه قسمت بالایی بدن ملکه با نوعی لباس از جنس طلا، نقره، لاجورد لاپیس، کارنلین، عقیق و دانه های کلسدونی پوشانده شده بود، لبه پایینی تزئین شده با یک حاشیه ساخته شده از طلای کوچک تزئین شده با لاجورد لاپیس. روی سر ملکه سه حلقه وجود داشت که هر کدام کوچکتر از آن که در زیر آن قرار داشت بود، که به یک حلقه طلایی گسترده بسته شده بودند: اولین که برای پوشاندن پیشانی پایین آمده بود، از حلقه های بزرگ در هم تنیده تشکیل شده بود، در حالی که دوم و سوم با الهام از برگ های صنوبر و بید طراحی و ساخته شده بودند.

2. کشف حیرت انگیز مقبره فرعون توتانکامون (pharaoh Tutankhamun)

از سلسله هجدهم پیش از میلاد و ۱۲۳۹ قبل از میلاد، گنجینه های افسانه ای را نشان داد که همراه با یک حاکم مصری، چه در طول زندگی و چه پس از مرگ وی همراه بود این گنجینه گویای درجه بالای تسلط طراحان و طلا فروشان مصر بوده. این گنج اکنون در موزه مصر در قاهره قرار دارد و نشان دهنده بزرگترین مجموعه طلا و جواهرات در جهان است. تابوت فرعون کاملاً از طلا ساخته شده است، و مومیایی با تعداد زیادی جواهر پوشیده شده است. جواهرات بیشتری در جعبه ها در سایر اتاق های مقبره یافت شدند. گردنبند ها، امولت ها، آویز ها، دستبند ها، گوشواره ها و انگشتر ها از کیفیت عالی و از درجه بالایی از پالایش و طراحی برخوردار هستند که به ندرت در تاریخ جواهرات از آن فراتر رفته و یا حتی برابر شده اند.

زیور آلات موجود در مقبره توتنکامون می تواند شامل همه جواهرات مصر باشد. تثبیت اصول نمادین، کروماتیک و هماهنگی در هارمونی جواهرات مصر باستان که مدت ها علیرغم تماس با تمدن های دیگر بدون تغییر باقی مانده بودند یک همگن با شکوه، محکم، غرق در اعتقادات مذهبی و گاهاً جادویی را ایجاد می کردند و تزئینات عمدتاً از نماد هایی تشکیل شده است که دارای اسم و معنی دقیقی هستند، با شکلی که با سمبل شناسی سلسله مراتبی ارتباط نزدیکی دارد. روسری، گل نیلوفر آبی، گره ایزیس، چشم هوروس، شاهین، مار، کرکس و ابوالهول همه نماد های موتیفی هستند که با فرقه های مذهبی مانند فرقه فرعون ها و خدایان و فرقه مردگان گره خورده است.

در طراحی جواهرات مصری استفاده از طلا غالب است و بطور کلی با استفاده از سه سنگ کارنلین، فیروزه و لاجورد لاپیس جواهرات را زینت می دادند. اگرچه در تمام جواهرات مصری مجموعه ای نسبتاً محدود نقوش تزئینی وجود داشت، اما این هنرمندان طراح جواهرات و صنعتگران طیف گسترده ای از ترکیبات را ایجاد می کردند که عمدتاً بر تقارن دقیق یا در جواهرات ساخته شده از مهره ها، در تکرار ریتمیک شکل ها و رنگ ها ساخته شده است.

با آشنایی با این دوره ها و سبک های جواهرات مربوط به آنها، طرح های کدام دوره را می پسندید؟ برخی از سبک های قدیمی و خاص با حال و هوای قرن های گذشته، آدمی را به داشتن تکه ای هرچند کوچک از دل تاریخ پر فراز و نشیب جواهرات مشتاق می کند.